โดย Fareedah
ณ เมืองอะครา จังหวัดดะฮูก ทางตอนเหนือของอิรัก เด็กๆ ผู้ลี้ภัยชาวซีเรียพากันวาดภาพบนผนังสะท้อนความขัดแย้งทางการเมือง
ในค่ายผู้ลี้ภัยอะครา ในห้องทึมทึบอับแสง แถมด้วยกำแพงสูงตระหง่านและไม่มีเฟอร์นิเจอร์ประดับตกแต่งใดๆ กลับปรากฏรอยสีสดใสบนเสื้อของ “เด็กหญิงโซลีน” เธออธิบายว่า เธอและเด็กคนอื่นๆ ได้ทำงานศิลปะบนผนังของค่ายผู้ลี้ภัยที่เธอและครอบครัวอาศัยอยู่ ภายหลังการหนีออกมาจากซีเรียเมื่อ 2 ปีที่แล้ว
“บางภาพ เป็นภาพเกี่ยวกับเด็กๆ ที่ต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า บางภาพก็เกี่ยวกับกลุ่ม ISIL ในซีเรีย ไม่ว่าจะภาพไหนที่พวกเราวาด มันจะมีความหมายเสมอ แล้วเราก็อยากให้คนมาดูและถามเราว่าความหมายของภาพคืออะไร แล้วทำไมเราถึงต้องวาดมันขึ้นมา” เด็กหญิงโซลีน วัย 14 ปี กล่าว
ห้องที่โซลีน (Soleen Smael) อาศัยอยู่กับครอบครัวเคยเป็นห้องขังมาก่อน ในสมัยที่ ซัดดัม ฮุซเซน ปกครอง โซลีนกับครอบครัวหนีการต่อสู้ของ ISIL มาจากเมือง Qamishli ซึ่งเป็นเมืองทางตอนเหนือของซีเรีย มายังเมืองอะครานี้ พร้อมกับชาวซีเรียคนอื่นๆ อีก 14,000 คน พวกเขาพบบ้านชั่วคราว ซึ่งอดีตเคยเป็นคุก ตั้งอยู่ระหว่างเขาอาร์บีล (Erbil) และดะฮูก (Dohuk)
อิรัก จึงกลายเป็นยิ่งกว่าบ้านสำหรับผู้ลี้ภัยชาวอิรักและชาวซีเรียกว่า 2 ล้านคน
ในทุกๆ วันศุกร์ โซลีนและเพื่อนๆ รวม 10 กว่าคน จะรวมตัวกันเพนต์ผนังคุกเก่า ที่ชาวซีเรียกว่า 240 ครอบครัวใช้ร่วมกัน
ลูซี่ (Lucy Tyndell) เอ็นจีโอจากนิวซีแลนด์ เล่าถึงการผลักดันให้เด็กๆ เหล่านี้สร้างงานศิลปะตั้งแต่ปีที่แล้วว่า ส่วนหนึ่งก็เพื่อการสร้างบรรยากาศที่ดีให้กับค่ายผู้ลี้ภัย รวมถึงการกระตุ้นให้เด็กๆ แสดงออกผ่านงานศิลปะ ลูซี่พบว่า 2 ใน 3 ของภาพวาดของเด็กๆ เต็มไปด้วยคนตายและสิ่งก่อสร้างหักพัง ผู้คนถูกยิง มีแต่ฉากน่ากลัวทั้งนั้น แต่หลังจากการได้พูดคุยและรวมกลุ่มกัน ก็มีความพยายามสร้างภาพจินตนาการในเชิงสร้างสรรค์ขึ้นมา เด็กคนหนึ่งก็เริ่มอยากวาดภาพนกในกรงเป็นจิตรกรรมฝาผนัง ก็เลยแนะนำว่าให้เพนต์บนประตูแล้วเปลี่ยนเป็นภาพนกที่กำลังบินออกมาจะดีกว่า
นอกจากนี้ เด็กๆ ยังได้รับโจทย์วาดภาพบนผนังค่ายเป็นการบ้าน โดยทุกๆ วันศุกร์จะมีการมาแชร์ผลงานกัน
ภายใน 1 ปี แถบแนวกำแพงก็เต็มไปด้วยฝีมือการวาดภาพของเด็กๆ สะท้อนประสบการณ์และความทรงจำเกี่ยวกับซีเรีย ทั้งยังช่วยพัฒนาฝีมือของเด็กให้ลึกขึ้น จากการลงแสงและเงาบนภาพอีกด้วย
ในขณะที่ผู้ใหญ่ในค่ายผู้ลี้ภัยอะครานี้โล่งใจว่า เมื่อลูกหลานของพวกเขาเริ่มเพนต์กำแพง พวกเขาจะลืมปัญหา และยังช่วยให้เด็กๆ มาร่วมกันทำงานเป็นหนึ่งเดียวกัน เพราะก่อนหน้านี้ต่างคนต่างอยู่กันเป็นส่วนมาก แต่ตอนนี้เด็กๆ ได้ดูแลกัน เคารพกันและกัน และมีความเชื่อว่า สักวันหนึ่งผลงานเหล่านี้จะได้จัดแสดงแก่ผู้คนทั่วไปด้วย
ก่อนหน้านี้สมัยที่ที่นี่ยังเป็นคุก พอทุกคนได้ออกไปและได้กลับบ้านของตัวเอง สถานที่นี้จะคอยเตือนใจว่าเคยมีประวัติศาสตร์ที่เลวร้ายเกิดขึ้น แต่พอเด็กๆ มาเปลี่ยนแปลงที่นี่ วาดภาพลงบนผนัง ก็เห็นได้เลยว่า อาจจะมีพิพิธภัณฑ์ขนาดย่อมเกิดขึ้น ผู้คนจะมาเรียนรู้พื้นที่แห่งนี้ว่ามีใครอยู่อาศัยบ้าง และพวกเขาเปลี่ยนแปลงที่แห่งนี้ได้อย่างไร
แปลและเรียบเรียงจาก: http://www.aljazeera.com/news/2015/06/syrian-children-paint-life-saddam-kurdistan-prison-150618101536726.html
