เด็กชายอัสมีน ปูตะ วัย 7 ขวบ ชั้นป.1 โรงเรียนบ้านบากง ต.สะดาวา อ.ยะรัง จ.ปัตตานี เจ้าของรางวัลเหรียญทองจากการวาดภาพ มหกรรมวิชาการ 14 จังหวัดภาคใต้ ที่ จ.กระบี่เมื่อไม่นานมานี้, รางวัลชนะเลิศ การแข่งขันวาดภาพของสำนักงานการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปัตตานี เขต 2,รางวัลรางวัลชนะเลิศ การแข่งขันวาดภาพของกลุ่มบราโอก้าวหน้า จำนวน 12 โรงเรียน และรางวัลอื่นอีกพอประมาณ นับเป็นประสบการณ์ชีวิตแก่เด็กชายคนนี้อย่างมากมาย
อัสมีนเป็นเด็กชายขี้อาย พูดน้อยถึงไม่พูดเลย (กับครูและคนแปลกหน้า) หากเวลาปกติที่เรียนและเล่นกับเพื่อนในชั้นเรียนก็เหมือนเด็กปกติทั่วไปที่ทั้งซนและเป็นแกนนำของเพื่อนๆ ในห้อง แต่สิ่งที่อัสมีนมีต่างจากเพื่อนในวัยเดียวกันคือ สมาธิ ความตั้งใจและพรสวรรค์ แยกแยะว่าตอนไหนเรียน เล่น และยังมีผลการเรียนดี สอบได้ที่ 1 ของห้องอีกด้วย
อัสมีนเป็นพี่ชายที่มีน้องชายอีกหนึ่งคน ครอบครัวของเด็กชายมีฐานะไม่สู้ดีนัก พ่อทำงานรับจ้างหารายได้เพียงคนเดียว แต่ทำงานหนักไม่ได้ด้วยสุขภาพไม่เอื้ออำนวย ส่วนแม่เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก ด้วยความที่อัสมีนซุกซนตามประสาเด็ก เมื่อเขาได้รับคัดเลือกให้ไปเป็นตัวแทนแข่งขันวาดภาพ ทั้งแม่และเพื่อนบ้านต่างแปลกใจว่าเด็กซนคนนี้จะทำได้หรือ ซึ่งที่สุดอัสมีนก็พิสูจน์ให้เห็นว่า ทำได้จริง
“เขาเรียนที่นี่มาตั้งแต่ชั้นอนุบาล 1 ได้เป็นครูประจำชั้นเขาตอนอนุบาล 2 ตอนนั้นให้ฝึกวาดภาพในห้องกันหลายคน เขามีแววโดดเด่นคนเดียว มีจินตนการดี สื่อสารสิ่งที่บอกได้ เป็นเด็กที่มีสมาธิ อดทนฝึก ไม่วอกแวก วาดและระบายสีอย่างตั้งใจ”
รูฮานี ยูโซะ ครูประจำชั้นอนุบาล 2 โรงเรียนบ้านบากง เล่าความเป็นมาของการเริ่มต้นวาดภาพของอัสมีน และเธอได้ดูแลมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน แม้จะไม่ได้เป็นครูประจำชั้นแล้วก็ตาม เมื่อมีการแข่งขันวาดภาพที่ไหนเธอก็จะฝึก ทำการบ้านกันอย่างตั้งใจกับอัสมีน พร้อมพาอัสมีนก้าวไปสู่สนามแห่งจินตนาการ
“เคยพาเขาและเพื่อนๆ ไปเที่ยวสวนสัตว์สงขลา เมื่อกลับมาให้วาดภาพที่ได้เห็นจากสวนสัตว์ เขาก็สามารถจินตนาการออกมาได้ดี เวลาต้องจินตนาการใช้ความคิดเขาจะวาดภาพร่างด้วยดินสอก่อน แต่ถ้ามีแบบเขาก็จะวาดด้วยสีเทียน ช่วงนี้เห็นเขาชอบใช้สีเทียน และฝึกไว้เพื่อรอไปแข่งขันในงานของสพฐ.2 ที่อ.โคกโพธิ์ ในเดือนธันวาคมที่จะถึง” รูฮานี ยูโซะ กล่าว
เมื่ออัสมีนได้เขาไปแข่งขันวาดภาพและได้รางวัล ทำให้เพื่อนๆ มีจินตนาการดีขึ้นในการฝึกวาดภาพและระบายสี ซึ่งมีบางคนมีพรสวรรค์ที่ถูกค้นพบเช่นกัน รวมทั้งได้พาแม่และน้องชายอัสมีนไปเที่ยวกระบี่ด้วยในครั้งที่อัสมีนไปแข่งขัน ซึ่งแม่ของอัสมีนบอกว่า โชคดีที่มีลูกเก่ง ทำให้ได้ไปเที่ยวที่กระบี่ เพราะด้วยฐานะของครอบครัวคงไม่สามารถไปเที่ยวได้
“การพาเขาไปแข่งขันเพราะอยากให้ได้ฝึกและมีประสบการณ์ แพ้ชนะไม่เป็นไร เขาเป็นเด็กสมาธิดี ไม่ตื่นสนาม ไปที่ไหนก็อยู่ได้โดยไม่ต้องมีครูอยู่ด้วยตลอด รู้หน้าที่ของตัวเองตั้งแต่เด็ก ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีในเด็กทุกคน เมื่อค้นพบในเด็กบางคนจึงต้องเอาใจใส่เป็นพิเศษ หวังให้เขาได้ฝึกฝนและได้รับการสนับสนุนตามพรสวรรค์และความสามารถที่มีอย่างเต็มที่” รูฮานี ยูโซะ กล่าว
